1. CZAS KOMETY

Biały welon - gwiezdny tren, patrząc w niebo słucham Cię
Słowa, które nic nie znaczą, tylko aniołowie płaczą.
Ciepły deszcz całuje twarz, może kiedyś przyjdzie czas
Mówisz tak - choć wiem, że kłamiesz nie uciekam z Twoich ramion

Ona jest czernią i bielą, ona jest smutkiem i nadzieją
Ona ostatnią bogów wybranką, moją sekretną siostrą i kochanką

Szłam aż z nocą przegrał dzień, wolno odwróciłam się
Blask komety wyrysował zimny cień na mojej drodze
Dałam jej w ofierze lęk, piłam światło jakby krew
Mój ból wsiąkał z deszczem w ziemię, takie dziwne oczyszczenie

Ona jest czernią i bielą, ona jest smutkiem i nadzieją
Ona ostatnią bogów wybranką, moją sekretną siostrą i kochanką

Jutro znów powrócę by dotknąć jej, nieśmiertelna wzywa mnie
Już nie czuję chłodu, gdy pada deszcz, mogę znowu z Tobą być, tutaj gdzie
Nieśmiertelna daje mi swoją krew, nie pytając nawet czy... jej chcę

Ona jest czernią i bielą, ona jest smutkiem i nadzieją
Ona ostatnią bogów wybranką, moją sekretną siostrą i kochanką


2. SZTUKA AMBICJI

Tak chyba wcale nie musiało być
Ja przecież nie zrobiłam złego nic
Prócz paru słów rzuconych w gniewie, gdy
Mój teatr gestów spłonął i skończyły łzy

Ambicji sztuka, sztuka ambicji
Nie dać za wiele, nie za mało wziąć
Wygrać albo zginąć - czasem to jest błąd!

Rozgrywka dla największych - nie dotykaj mnie!
Popatrz mi prosto w oczy - wszystko zmienia się
Za pionka poddajesz króla i usłyszysz "mat"!
Lecz już nie można cofnąć ruchu, taka gra.

Ambicji sztuka, sztuka ambicji
Nie dać za wiele, nie za mało wziąć
Wygrać albo zginąć - czasem to jest błąd!

Wygrałeś, lecz czy będziesz dobrze spać?
W tej grze zwycięża rozum a nie sztywny kark
Straciłeś swą królową i zostałeś sam
Na innej szachownicy już z kimś innym gram

Ambicji sztuka, sztuka ambicji
Nie dać za wiele, nie za mało wziąć
Wygrać albo zginąć - czasem to jest błąd!